W piątek, 26 lutego 2021 roku odbyło się pierwsze, po rocznej przerwie spowodowanej pandemią koronowirusa, spotkanie członków Towarzystwa Miłośników Gostyńskiej Fary. Przybyło na nie 7 osób. Zebrani połączyli się telefonicznie z prezesem, aby przekazać informacje o aktualnym stanie działań towarzystwa. 

Jarosław Jankiewicz urodził się 5 stycznia 1910 roku w Gostyniu. Był synem Kaliksta Jankiewicza i Zofii z domu Heinsch, właścicieli Hotelu Francuskiego. Miał sześcioro rodzeństwa, z czego dwoje wcześnie zmarło (podobnie jak Jarosław), a byli nimi: Michał – sędzia powiatowy w Pobiedziskach (1900-1927), Maria – żona kapitana wojska polskiego (1906-1931). Jarosław po zdaniu matury w Gimnazjum w Gostyniu został przyjęty do Seminarium Duchownego w Gnieźnie.

Tadeusz Malinowski urodził się 4 lipca 1914 roku w Poznaniu. Po uzyskaniu tytułu magistra prawa na Uniwersytecie Poznańskim w 1937 roku wstąpił do Seminarium Duchownego w Gnieźnie. Wybuch II wojny światowej przerwał jego studia seminaryjne. 18 lutego 1943 roku został przymusowo wcielony do Organizacji Todt'a w Berlinie. Wraz z innymi Polakami trafił do pracy na froncie wschodnim. Znalazł się w Smoleńsku, jako ochotnik brał udział w Katyniu przy pracach ekshumacyjnych pomordowanych polskich oficerów przez NKWD.

W niedzielę 19 lipca 2020 roku, o godz. 12.30 w kościele farnym w Gostyniu odprawiona została uroczysta msza święta z okazji odpustu św. Małgorzaty, połączona z poświęceniem odrestaurowanej figury patronki kościoła. W uroczystości wzięli udział parafianie, zaproszeni księża z okolicznych parafii, Agata Ogińska – konserwator figury św. Małgorzaty, a także członkowie Towarzystwa Miłośników Gostyńskiej Fary. Mszę celebrował ks. Dariusz Dąbrowski, proboszcz parafii świętogórskiej, a całość uroczystości uświetniła orkiestra Mayera.

Na pierwszą informację, że gostyńska fara posiadała niegdyś malatury naścienne natknąłem się w „Kronice Gostyńskiej” z 1937 roku. W artykule Wspomnienia z czasów odnawiania kościoła farnego Władysław Kołomłocki relacjonuje wspomnienia Franciszka Eitnera, nadzorującego prace remontowe kościoła w latach 1901-1906. W trakcie wykonywania tych prac odkryto wiele nieznanych szczegółów samej budowli. Skuwając odlatujące tynki, natrafiono na malowidła naścienne pochodzące z XV i XVII wieku. Używam określenia „malowidła”, gdyż obrazy i elementy dekoracyjne były malowane temperami (farbami) na suchym tynku. Natomiast freski są nanoszone na mokrym jeszcze tynku, a farba wnika wówczas głębiej w tynk i obraz jest trwalszy.

Ze względu na sytuację epidemiologiczną w kraju zebrania członków Towarzystwa Miłośników Gostyńskiej Fary zostają zawieszone.

W piątek, 31 stycznia 2020 roku odbyło się kolejne spotkanie członków naszego towarzystwa. Głównym tematem poruszanym przez obecnych były kończące się prace renowacyjne figury św. Małgorzaty. Dochodzące z pracowni konserwatorskiej prof. Niemcewicza wieści, sugerują, że jeszcze w tym miesiącu rzeźba ma szansę wrócić do kościoła. Wiadomo już, że ksiądz proboszcz podjął decyzję, iż nie będzie ona eksponowana na zewnątrz kościoła tylko, jak wszystko na to wskazuje, w pomieszczeniu wieży.

W tym roku w grudniu nieco wcześniej członkowie TMGF spotkali się na zebraniu, bo już przed świętami. Prezes Zdzisław Kamiński wraz z Maciejem Nowakiem złożyli wizytę w pracowni konserwatorskiej profesora Niemcewicza w Toruniu, gdzie zostali serdecznie przyjęci. Mogli ocenić postępy prac nad figurą św. Małgorzaty. Koledzy poznali osobę odpowiedzialną za renowację. Jest nią pani Agata, studentka VI Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. Renowacja zabytku odbywa się w ramach jej pracy magisterskiej. Panowie byli pod wrażeniem zaangażowania pani Agaty w wykonywaną pracę. Gostyńska święta wymagała dużo pracy.

Kilka dni po ostatnim spotkaniu TMGF nadeszły  zdjęcia od prof. Niemcewicza, szefa  pracowni toruńskich konserwatorów, gdzie trwają prace nad renowacją terakotowej figury św. Małgorzaty. Rzeźba stała na postumencie przy wschodniej ścianie wieży. Twarz świętej była mocno zdeformowana, a ubytki w swoim czasie zostały wypełnione betonem, który został w całości usunięty. Rzeźbę też kilkakrotnie przemalowywano, co wykazały kolejne odkrywki. Konserwatorzy dążą do przywrócenia pierwotnych barw figury. Pani Agata – studentka VI roku Uniwersytetu Toruńskiego z wielkim zaangażowaniem wykonuje model twarzy, konsultowany z rzeźbiarzem prof. Krzysztofem Mazurem.  Następnym krokiem będzie wykonanie formy, która wypełniona zostanie materiałem imitującym terakotę. Jednocześnie wykonywane są punktowania wokół oryginalnej warstwy polichromii zachowanej w dużej ilości z tyłu rzeźby.Czekamy na dalsze informacje o stanie prac.