aktualności

2021-10-20 15:04

Wycieczka

Sobotnią wędrówkę rozpoczęliśmy od zwiedzania drewnianego kościoła w Starymgrodzie. Naszym przewodnikiem tego dnia był ksiądz Robert Szymura, wikariusz parafii w Wilkowyji. Starygród, jak sama nazwa wskazuje, to jedna z najstarszych osad w Wielkopolsce. Nieopodal wioski, nad rzeką Orlą znajdują się pozostałości dawnego grodziska. Obecny kościół, pod rzadkim już dziś wezwaniem Oczyszczenia Najświętszej Marii Panny zbudowano w 1668 roku na miejscu starszych, zniszczonych świątyń.


Od czasu powstania do współczesności niewiele się zmienił. W późniejszym czasie dobudowano wieżę i zmieniono dach. Budynek przechodził gruntowne remonty, choćby i niedawno. Po II wojnie światowej, w celu  „odświeżenia” wnętrze zostało pomalowane wapnem. Obecnie przywrócono deskom ich naturalne kolory i pod koniec lat 60-tych XX w. naniesiono na nie nową polichromię. W kościele na bocznych ścianach znajdują się dwa różne renesansowe obrazy św. Anny Samotrzeć, czyli babki Jezusa. Staropolski przydomek nadany świętej oznacza „w troje”, gdyż na wizerunkach z tą nazwą Anna występuje w towarzystwie Maryi i Jezusa. Na jednym z obrazów namalowano fundatorkę, Katarzynę z Konarskich, herbu Łodzia. W ołtarzu głównym króluje wizerunek Matki Boskiej Śnieżnej, kopia oryginału rzymskiego, podarowana w czasie wzniesienia świątyni przez Barbarę Czapską z niedalekiego Kuklinowa. Nad tym obrazem umieszczono oblicze mało znanej świętej o imieniu Potamiena, męczenniczki z Aleksandrii z początku III wieku. Obok drewnianej świątyni wznosi się duży neoromański grobowiec rodziny Chełkowskich. Z Staregogrodu pojechaliśmy obejrzeć pozostałości po pałacu w Radlinie  a stamtąd do Wilkowyji, gdzie czekał na nas proboszcz, ksiądz Krzysztof Duchnowski. Pierwsze wzmianki o  świątyni w tej miejscowości pochodzą z początku XIII wieku. Drewniane kościoły nie wytrzymały próby czasu. Obecną świątynię pw. św. Wojciecha wzniesiono w połowie XIX wieku w neogotyckim stylu, z fundacji rodziny Radolińskich. Wnętrze kościoła zostało pozbawione pierwotnego wystroju w latach 60-tych XX wieku, kiedy to usunięto neogotycki ołtarz. Obecnie w ołtarzu głównym znajduje się krzyż z tabernakulum i obrazem Matki Bożej Nieustającej Pomocy. U stóp krzyża ustawiono stosunkowo niedużą współczesną figurę św. Wojciecha, patrona kościoła. Z dawnego wystroju pozostawiono fragment ambony i chrzcielnicy, oraz figury św. Piotra i św. Pawła. Do najstarszych zabytków należy barokowy konfesjonał, ocalały z wcześniejszych budowli. Jednonawowy kościół zdobi drewniany sufit i liczne witraże. Po zwiedzaniu udaliśmy się na przepyszny obiad do probostwa. Po posiłku czekały na nas kolejne niespodzianki –możliwość obejrzenia wnętrza odrestaurowanego pałacu w Tarcach, dzięki uprzejmości obecnego właściciela oraz wędrówka po przylegającego do pałacu parku, w którym znajduje się figura Matki Boskiej z Lourdes, a na koniec spotkanie z niezwykłym człowiekiem, artystą Janem Radeckim, który przeżył swoją śmierć kliniczną, a po swoim nawróceniu wybudował kaplicę Miłosierdzia Bożego.Dziękujemy za gościnę i miłe  spotkania z wszystkimi życzliwymi osobami, dzięki którym mogliśmy zwiedzić te niezwykłe miejsca.

Info: Lucyna Lisiecka   Foto: Robert Czub, Adam Kajczyk, Maciej Gaszek

 

wróć